Lo Missatge (Cuento)
¿Recordau la Llorensana,
La xístosa catalana,
Que se us va presentar,
Llesta, viva, primorosa,
Y fresca com una rosa,
Quant tot just vè d’esclatar?
Un día donchs esta nena,
Cap à casa se ‘n tornant,
Ab son griset al devant,
Los dos cumplida sa feyna,
Encontran un senyoret,
D’aquells que portan barret;
Los hí da l’enhorabona,
Y se posa: —«Ola! minyona,
¿Que te ‘n vas à Sant Llorens?»—
Ella respon sonrient:
— «Si senyor, hi tornam ara.»—
— «Bé donchs! Coneixes la Clara
De ‘n Justet, la del cafe?»—
— «Per servirlo, que ‘s pot fer?»—
— «Vetaquí mon embaixada:
Te daré una abrassada,
Li durás, y ‘m faras pler.»—
— «Que li apressa?»— «Si, t’ho juro.»—
— «Fassa la donchs al meu burro,
Que arribará lo primer.»—